Karel de Grote begon in 786 met de bouw van de Mariakerk, de huidige Pfalzkapel. Na zijn kroning tot keizer in 800 werd Aken het centrum van zijn Roomse Rijk. De Dom is zowel uit historisch als ook uit kunsthistorisch oogpunt erg interessant. Als voorbeeld diende de San Vitale in Ravenna. De aangrenzende toren, het priesterkoor en de zijkapellen stammen uit latere eeuwen. Op de eenvoudige marmeren troon werden tussen 936 en 1531 in totaal 30 Duitse koningen gekroond. Na zijn dood in 814 werd Karel de Grote in een grote antieke sarcofaag bijgezet, de zogenaamde sarcofaag van Prosperina. Na zijn heiligverklaring in 1165 werden zijn beenderen in een grote, rijkversierde gouden schrijn gelegd. Deze bevindt zich nu in het presbyterium. Een bijzondere verzameling religieuze kerkschatten is in de schatkamer van de Dom ondergebracht. Enkele van de hier bewaarde relieken zorgden voor een grote toestroom van pelgrims.
Völklinger Hütte
De hoogovens van Völklingen bij Saarbrücken zijn in 1984 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. De Völklinger Hütte was eens het modernste ijzer- en staalcomplex van Europa. De fabriek stamt uit 1873 en groeide uit tot de grootste werkgever van het Saarland. In de jaren zestig werkten er 17.000 arbeiders. De productie werd in 1986 gestaakt. Tegenwoordig dient Völklinger Hütte als museum, tentoonstellings-
ruimte en concertpodium. De installaties bieden inzicht in het complete productieproces. Je kunt overal op en in. Zelfs het platvorm rond de hoogovens is toegankelijk. In het ScienceCenter Ferrodrom maken kinderen op speelse wijze kennis met de wereld van ijzer en staal.
Eisenach: de Wartburg
De Wartburg is een van de bekendste burchten van Duitsland. De burcht is méér dan een bijzonder stuk middeleeuwse architectuur en speelt een belangrijke rol in de Duitse geschiedenis. Het Palas uit de 12de eeuw is een schoolvoorbeeld van laatromaanse bouwkunst. In de 19de eeuw werden historiserende restauraties uitgevoerd. Zowel de hoofse middeleeuwse kunst, het leven en werk van de H. Elisabeth en Maarten Luther, die hier het Nieuwe Testament vertaalde, en Wagners opera ‘Tannhäuser’ hebben hun plaats in de Wartburg.
Berlin: de Museumsinsel
Midden in Berlijn ligt de Museumsinsel, een eiland in de rivier de Spree met een vijftal tempelachtige musea. Hier worden cultuurschatten bewaard die 6000 jaar geschiedenis van de mensheid representeren. Het Alte Museum, naar ontwerp van Karl Friedrich Schinkel, werd in 1830 geopend. Het Neue Museum was in 1859 klaar, daarna volgden in 1886 de Alte Nationalgalerie, in 1904 het Bodemuseum en in 1930 ten slotte het Pergamonmuseum. Na de val van de Muur verkeerden de gebouwen in een erg slechte staat. Stuk voor stuk worden ze nu gerestaureerd en weer voor het publiek toegankelijk gemaakt.
Berlijn: het ‘Nieuwe Bouwen’
Tussen 1913 en 1934 hebben verschillende beroemde architecten in Berlijn moderne ‘Siedlungen’ ontworpen. In plaats van de gebruikelijke huurkazernes bouwden zij moderne, betaalbare woningen. De nieuwe architectonische vorm moest een gezondere leefomgeving met hogere levensstandaard voor arme bevolkingsgroepen garanderen. De functionalistische oplossingen dienden in de daaropvolgende decennia als voorbeeld voor de sociale woningbouw. De volgende ‘Siedlungen’ maken onderdeel uit van het UNESCO-werelderfgoed: Groflsiedlung Siemensstadt (Charlottenburg en Spandau), Gartenstadt Falkenberg (Treptow), Weifle Stadt (Reinickendorf), Wohnstadt Carl Legien (Prenzlauerberg), Groflsiedlung Britz (Neukölln) en Siedlung Schillerpark (Wedding). Op de werelderfgoedlijst van de UNESCO sinds 2008.
Dessau & Weimar: Bauhaus-architectuur
Het Bauhaus, de beroemde school voor vormgeving, werd in 1919 in Weimar gesticht en verhuisde in 1925 naar Dessau. Aan het Bauhaus waren veel gerenommeerde architecten en kunstenaars werkzaam. De ontwerpen combineerden kunst en techniek en oefenden een grote invloed uit op de vormgeving van industriële producten. De eerste directeur was Walter Gropius. Hij bouwde in Dessau het Bauhausgebouw, met zijn karakteristieke glazen gevel, en de ‘Meisterhäuser’: functioneel ingerichte atelierwoningen voor de docenten.
Dessau-Wörlitz: Gartenreich
Het Gartenreich is een gesamtkunstwerk van landschap, architectuur en beeldende kunst. Op 142 km≤ zijn verschillende kastelen, parken, beelden en veel kleine gebouwtjes met liefde voor het detail in het waterrijke landschap langs de Elbe en de Mulde ingebed. Het rococo-ensemble Mosigkau, het landschapspark Großkühnau, het classicistische Schloss Luisium met zijn Engelse tuin en het Georgium vormen een eenheid met het barokke Schloss Oranienbaum.
Muskauer Park
Tussen 1815 en 1844 werd het Muskauer Park aangelegd, ontworpen door Hermann Fürst von Pückler-Muskau. Het park ligt in Bad Muskau op de Duits-Poolse grens aan de oevers van de Neisse. Met zijn weidse velden, machtige bomen, kronkelende paden en idyllische waterpartijen is het park een landschappelijk juweeltje. Von Pückler-Muskau brak met de traditie van classicistische tuinen. Geïnspireerd door de Engelse landschapstuin ging de kasteelheer bij het ontwerp van zijn slotpark uit van het bestaande landschap. Ook gebruikte hij streekeigen planten. Von Pückler-Muskau en zijn leerling Petzold waren invloedrijke landschapsarchitecten. Sinds 2004 is het Muskauer Park gemeenschappelijk Pools-Duits Werelderfgoed.
Potsdam en Berlijn: Pruisische kastelen en tuinen
Potsdam was eeuwenlang de residentie van de Brandenburgs-Pruisische keurvorsten. Met name de kastelen en parken die in de 18de eeuw in opdracht van Frederik de Grote werden gebouwd, drukken hun stempel op de stad. Het werelderfgoedensemble beslaat een oppervlak van 500 ha en zo’n 150 gebouwen maken er onderdeel van uit. Schloss Sanssouci en het bijbehorende 290 ha grote park zijn de oudste en bekendste onderdelen. Alles is tussen 1730 en 1916 gebouwd en aangelegd. Ook jachtkasteel Gleinicke, Schloss Sacrow, Schloss Babelsberg, Schloss Cecilienhof en de omringende parken behoren tot het werelderfgoed.
Quedlinburg: Stiftkerk, kasteel en historische binnenstad
De middeleeuwse binnenstad van Quedlinburg staat vol vakwerkhuizen uit verschillende periodes. De glorietijd van Quedlinburg begint na de kroning van Heinrich I, Hertog van Saksen, in 912. Hij wordt beschouwd als de eerste koning van Duitsland. De Quedlinger Schloflberg is een van de Duitse paltsen, burchten waar de koningen en keizers bij toerbeurt verbleven. Na de dood van Heinrich stichtte zijn vrouw Mathilde er een nonnenklooster. Heinrich I en zijn gemalin liggen begraven in de Stiftkirche St. Servatius. De schatkamer van deze romaanse kerk is na bijna 1000 nog intact en herbergt een van de grootste Duitse kerkschatten. Quedlinburg is sinds 1994 Werelderfgoed.